Dankbaar

Datum: 1 oktober 2018

Dankbaar ‘Gert J. Brouwer’

Het woord wat meestal moeilijk uit je strot kan komen. Dat waren mijn eerste gedachten bij het horen van dit weekthema!

Bij mijzelf herken ik het als frustratie die bijna mijn einde betekende. Ja, dat was het en om eerlijk te zijn blij dat ik er nog kan zijn. Er nu zijn voor anderen, die mij nodig hebben, om de reden dat ik geleerd heb ermee om te gaan. Omdat ik een weg bewandeld heb, die andere wellicht op veel latere leeftijd zullen bewandelen. Het heeft mij leren knokken en niet op te geven. Bereik je doel want dan ben je jezelf dankbaar.

Frustratie

In mijn vorige column beschreef ik,  dat er een moment in mijn leven was, dat het leven voor mij even geen waarde meer had. Getrouwd, huis, werk en ga zo maar door. Dat schijnt in het leven een ideaal plaatje te zijn. Voor mij kon het allemaal gestolen worden want ik liep depressief rond met duizenden vragen. Het niet snappen hoe de wereld nog in elkaar zat. Daarbij liep ik met mijn ziel onder mijn arm. Weet nog goed dat ik destijds tegen mijn ex vrouw zei, “het hoeft niet meer”. Alles ging letterlijk mis in het leven. In het werk een reorganisatie, zelf verward en niemand snapte mij. Kon mijn rust niet meer vinden en mijn koppie die overuren moest maken om alles bij te houden. Het was veranderen in goede zin of kwade zin. Ik verloor verschillende belangrijke mensen om me heen en kon er niet meer mee om gaan.

Wie ben ik

Niet wetende welke persoonlijkheid erop de wereld stond ging ik door. Wat was er dan! Mijn leven was verwarrend. Telkens om mij heen kijkend, wie zijn dat om mij heen. Snel overprikkeld zoekend naar antwoorden. Gedachten, gevoelens die als een sneltrein door mij heen gingen. Had er totaal geen begrip meer voor. Wilde rust, alleen maar rust in mijn leven. Verdriet van de mensen die overleden waren. Woorden die iemand aan mij richtte, “Gert je hebt een groot talent”. Wat was dat talent dan! Duizenden, duizenden vragen, maar geen antwoorden. Dat bracht mij op het moment dat ik op een gegeven moment zei,  “nu moet er iets gebeuren anders hoeft het niet meer voor mij”.

Nu

Op een gegeven moment was er een vriendin die vertelde naar een paranormale avond te willen. We zijn gegaan en dat opende mijn gehele wereld. Had zelf dat moment totaal geen geduld om te wachten op antwoorden. Wilde vooruit, dat was het enige wat ik wilde. Op het moment dat Ton Bons (medium op die avond) vertelde dat hij iemand had die er klaar voor was, schrok ik er van. Net daarvoor had hij iemand verteld dat die betreffende persoon zich eerst maar wat jaren moest gaan ontwikkelen. Zijn woorden waren letterlijk,  “ga er voor want nu moet het gebeuren”.

Dit was eind 2005, hiervoor al mijn kunstjes laten zien. Toen niet door te hebben. Ik volgde toen ook gelijk de woorden van Ton Bons op en ben gaan werken in het paranormale. Dit ging als een sneltrein vaart. Zo kon ik veel problemen achter mij laten en mijzelf veel beter gaan snappen. Het is als of je op dat moment alles kunt rangschikken en een plaats geven. Er stond opeens een geheel andere Gert.

Dankbaar

Was al verschillende mensen dankbaar! Nu aankomende 2019 ben ik voor zoveel dingen dankbaar. Vooral mijzelf dankbaar voor wat ik mijzelf heb gegund in mijn leven. Die stappen zelf gemaakt. Zoals de wereld over reizen om het paranormale te bestuderen, onderzoeken, les en lezingen geven. Ben over de gehele wereld bekend. Won awards voor al het werk wat verzet is. Heb enkele belangrijke mensen om mij heen. Stel mijzelf telkens een doel om te bereiken. De mensen die ik dan mag ontmoeten. Daar ben ik zo dankbaar voor. Maar het begint telkens bij mijzelf wetende wie ik als persoon mag zijn. Straks zal ik weer dankbaar zijn met de dame die naast mij komt te staan. Dankbaar voor iedereen die mij voorbij komt in goede of kwade zin. Dankje!

Wilt u met Gert praten over het weekthema of heeft u vragen aan Gert of één van de andere consulenten? Dat kan altijd. Kijk op onze homepagina en kies de meest geschikte consulent voor uw vraag.