Omdat we niet los kunnen laten, zitten we gevangen

Datum: 20 april 2018

Omdat we niet los kunnen laten, zitten we gevangen

Over het thema loslaten gesproken. Blijkbaar laat dit onderwerp niet iedereen los ?

Als reactie op onze liveuitzending met onze coach Gert over ons thema van de week “Loslaten”, zag ik een hele mooie tekst van een kijker. Deze wilde ik jullie niet onthouden. Hieronder de ontzettend mooi geschreven tekst van Marion Lorenz.

Ik blijf het zo ontzettend speciaal vinden dat mensen zoveel energie steken in ons weekthema.

Marion schrijft het volgende:

Quote:

Oh ja, een verdomd hard onderwerp. Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan – omdat het altijd om een ​​verlies gaat. Het verlies van een partner vanwege de scheiding, het verlies van een overleden persoon, het verlies van een baan die zo belangrijk voor ons leek.

Maar hoe kun je het gewoon loslaten als je heimelijk bang bent dat je het misschien mist?

Hoe kun je verwachten een geliefde die is gestorven los te laten?

Ik wil het niet toegeven, ik wil niemand vergeten …

Ik had zoveel plannen met je, of wilde carrière maken in mijn werk. En nu? Nu begint de tijd van verwijten. Iedereen heeft de schuld dat hij nu zo wanhopig is. Ieder ander heeft het verkeerd gedaan, misschien zelfs ikzelf? Hoeveel fouten heb ik gemaakt? Had ik het kunnen veranderen? Kan ik vandaag iets veranderen? Wie is schuldig? Is er iemand schuldig? Vragen over vragen folteren ons dag in dag uit.

Vragen stimuleren onze denkcarrousel. Keer op keer. Je verliest volledig je zelfvertrouwen. Ik ben niet goed, ik kan niets doen, ik ben te stom om iets te doen, ik kon het niet stoppen … Wat gebeurt er met ons?

Omdat we niet los kunnen laten, zitten we gevangen in barstende dromen, verdriet en woede. Als we deze carrousel niet verlaten, eindigen we in diepe droefheid of depressie. Ons lichaam reageert met psychosomatische ziekten.

Op een bepaald moment geeft hij het op. Wat kan en moet ik doen om te kunnen loslaten?

Word je ervan bewust dat je het verleden niet kunt veranderen. Heuvel af wie er fouten heeft gemaakt. Denk aan een stuk papier dat wit is. Teken een punt in het midden. En kijk nu naar het blad. De zwarte stip is het ding dat je moet loslaten. Wat je hoofd ook draait in de cinema en de carrousel zodat je niet recht kunt denken, laat los … kijk eens naar de zwarte stip op het laken. Alles dat je niet langer waarneemt.

Hoe meer zwart je bent, hoe minder je het wit ziet. Het wit is veel meer op de pagina. De blanken zijn allemaal prachtige dingen die je niet meer opmerkt, omdat alles draait om zwart – verdriet en woede. Woede omdat je hulpeloos bent. Omdat je niet meer weet.

Zo eenvoudig is het. Zeg tegen jezelf: “IK BEN NU KLAAR OM ALLEMAAL TE LEZEN IK HEB GELUK HEM”.

Elke keer dat je carrousel in de volgende ronde belt, bel je Stoppen en stapt u uit deze set. En dan rondkijken … je hebt iets te eten, je draagt ​​warme kleding, je hebt een dak boven je hoofd, de zon brengt langzaam de lente. De vogels piepen … besef je hoe mooi het leven is? Geniet van de natuur, zonsopgangen en omring jezelf met positieve mensen. Laat de donkere kant los. Ruik de natuur, ruik de geur van een paard. De geur waar alle paardenmensen dol op zijn …

Unquote

Zeg nou zelf. Heeft Marion dit niet prachtig omschreven? Ik vind van wel en wilde dit heel graag met jullie delen.

Dank je wel Marion voor je prachtige tekst en dat je jouw visie over ons weekthema met ons hebt willen delen.

Het uiteindelijke doel van ParaAdvice is om mensen te helpen door nieuwe heldere inzichten in het leven te krijgen in de hoop dat hierdoor iedereen een gelukkig leven kan krijgen.

Zit je zelf met een probleem en wil je hier over praten. De consulenten van ParaAdvice helpen je graag met wat voor probleem je ook zit.