Dit gebeurt mij NOOIT meer!

Datum: 25 februari 2018

De Nasleep

Een agressor zal je niet meteen met rust laten het is niet zo dat ze als ze uit je huis zij ook gelijk uit je leven zijn.

De eerste weken was het bij mij thuis even rustig. Zoals ik in mijn vorige blog vertelde had ik alles geregeld met politie en school  in het kader van de veiligheid. Niet alleen voor mij zelf maar ook voor mijn kinderen. Erna begon hij me lastig te vallen door aan te bellen, dreigtelefoontjes, schold hij me uit op straat maar ik ging er niet in mee.

Van alles wat hij deed maakte ik een melding. Als het moment kwam dat het weer mis ging dan had ik alles al op papier staan bij de politie zodat ik niet alles hoefde op te sommen op het moment dat je op je zwakst bent. Dat is jaren zo door gekwakkeld maar, er waren geen fysieke mishandelingen meer en werden mijn strenge regels wat losser en konden we als het over onze dochter ging een redelijk gesprek voeren.

Hij deed voor haar iets meer zijn best en ik accepteerde dat hij nooit echt een vader zou zijn voor haar. Daar kon ik mee leven. Af en toe kwam hij eens aanwaaien en zo nu en dan haalde hij haar eens een weekend op. Wel sliep hij met haar bij zijn ouders want bij hem thuis mocht het niet van mij. En daar hield hij zich netjes aan en ja, ik heb het gecontroleerd. Dat ging een jaar of anderhalf a 2 goed.

In 2013 ging het weer helemaal mis. Ik was bij mijn moeder thuis. Mijn dochtertje was ziek thuis van school en hij wilde haar graag even zien, of hij dan even langs mocht komen. Tussen het arriveren van hem en het thuis komen van mijn ouders en zus zat maar een kwartier dus zei ik hem,”oke, kom dan maar even”. Ik dacht het is maar een kwartiertje en dan zijn zij er ook en dan doet hij toch niks en omdat het zolang ‘goed’ ging zag ik er geen kwaad in.

Hij belde aan en ik liet hem binnen. Hij kuste zijn dochter en liep meteen door naar de keuken. Ik praatte met hem over onze dochter maar het boeide hem vrij weinig. Dat zag ik aan zijn houding. Ik keek in zijn ogen en zag dezelfde duivel als ik eerder zag en mijn hart begon te bonken. Ik draaide me om naar mijn dochter en zei haar dat ze naar boven moest gaan en door de toon waarop ik het zei wist ze dat ik het meende.

Ze liep weg, ze kwam ook weer terug en verstopte zich achter de bank alleen had ik dit niet gezien. Mijn ex keek me aan en zei ijskoud, “luister, ik heb je nu 5 jaar gelaten en dat is nu klaar, je komt nu gewoon terug bij mij”… en toen was het stil en bleef hij me strak aan kijken. Ik keek wat zenuwachtig naar de klok, nog 5 minuten pffff…. Uit het niks begon hij op me in te slaan, dit keer was het anders. Hij sloeg met een doel en ik zag nu echt de haat in zijn gezicht.

Het enige wat ik kon doen was mijn gezicht proberen te bedekken maar dit was zinloos hij sloeg er dwars door heen.

Ik hoorde mijn dochter schreeuwen dat haalde me uit mijn roes. Ik gaf hem een duw en hij rende weg. Uiteindelijk na een dag ziekenhuis en politie, mijn neus moest gezet worden en was op 2 plaatsen gebroken, mijn schedel boven op mijn hoofd gebroken er zat een barst in, ribben gekneusd, nierkneuzing etc.

Hij heeft belachelijk genoeg maar een jaar gekregen. Daar heb ik mijn grens getrokken dit gebeurd mij niet meer!

Denk eraan je bent niet alleen en je staat er niet alleen voor.

You are not weak just because your heart feels so heavy!

In de laatste blog morgen over het thema huiselijk geweld. Hoe het nu er voor staat, hoe ik er nu in sta en hoe ik ben veranderd. Ook zal ik bekend maken waar de blogs volgende week over gaan.

Dankje wel allemaal.

Dikke knuffel Tess X