Huiselijk geweld

Datum: 20 februari 2018

Deze week is het thema huiselijk geweld.

Elke dag zal ik een blog schrijven met persoonlijke ervaringen.

Vandaag toepasselijk hoe het allemaal begon, ik noem het fase 1 : Wat je eigenlijk allemaal overkomt zonder dat je in de gaten hebt hoe erg het eigenlijk is.

Het begin van je relatie is het altijd zo mooi, zo leuk, zo was het dus ook bij mij. Ik ving een vriend op die op straat stond en na een paar weken bloeide er iets moois.

Alles ging goed en wel en ik werd ‘per ongeluk’ zwanger door mijn spiraal heen. Na de eerste schok toch wel heel blij met dit nieuws en zo ging het door tot ik de 12 weken passeerde. Dan is het in de meeste gevallen zo dat de baby ‘veilig’ blijft zitten. En toen draaide mijn toenmalige partner ineens 360 graden om. Zijn taalgebruik werkt grover en zijn houding agressiever. Ik merkte dat hij in mijn hoofd ging zitten, manipuleren! De bedreigingen, Als je dit doet dan…… Als je het iemand verteld dan….dat gebeurde steeds vaker. Soms verdween hij midden in de nacht en kwam hij pas dagen later terug. De ruzie’s liepen op en de eerste klappen vielen, de allereerste vergeet ik nooit meer, dat was een kopstoot in 1 klap mn neus gebroken en ik ging knock out, toen ik bij kwam zag ik hem net nog verdwijnen door de voordeur en zag hem toen dagen niet. Voor vele van jullie zal het heel herkenbaar zijn, alsof het ingebouwd zit, je voelt je rot , je voelt je schuldig en op een of andere manier kijk je naar jezelf en niet naar hem. Wat doe ik fout? Wat kan ik anders doen? Beter doen? Had ik andere woorden moeten gebruiken? Had ik geen weerwoord mogen geven? Had ik beter op mijn tenen kunnen lopen? Dat is wat deze manipulators met je doen, totdat je zo gevangen zit dat je niet meer weet wat goed en slecht is, wat wel te doen en wat niet. Je durft niet te praten met de mensen om je heen, stel je voor iemand praat zijn mond voorbij of met de politie en hij komt er achter. Een lotgenoot is niet zomaar gevonden. Je zakt steeds verder weg in het web van deze giftige relatie. Wat had ik graag met iemand gepraat dan was het nooit zover gekomen, had ik me nooit zo verloren en alleen gevoeld…. en had ik me nooit maar dan ook echt nooit zo laten kleineren en behandelen. Ik zal daar in mijn volgende blog nog verder over uit wijden.

Morgen mijn blog fase 2 : Elke dag een beetje meer!

Dankje wel en vergeet niet je bent nooit alleen!!

Dikke knuffel Tess X